- okuleć
- okuleć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIa, okulećeję, okulećeje, okulećlał, okulećleli {{/stl_8}}{{stl_7}}'stać się kulawym, kulejącym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koń okulał po złamaniu nogi. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
okuleć
Look at other dictionaries:
okuleć — dk III, okulećleję, okulećlejesz, okulećlej, okulećlał, okulećleli, okulećlały, okulećlali «stać się kulawym, kulejącym» Po wypadku okulała. Pies okulał na jedną nogę. Okulałe konie … Słownik języka polskiego
okulawieć — dk III, okulawiećwieję, okulawiećwiejesz, okulawiećwiej, okulawiećwiał, okulawiećwieli, okulawiećwiały, okulawiećwiali rzad. → okuleć … Słownik języka polskiego
